Zostawiłam za sobą wczoraj przepiękne wyspy Perhentian. Szybka łódka podskakiwała nad wodą, kiedy zmierzaliśmy w kierunku portu Kuala Besut majaczącego gdzieś na horyzoncie. W głowie pozostały obrazy rajskiej krainy: krystalicznie czysta woda, biały jak śnieg piasek, widoki ze szczytu wyspy na idealną lagunę. Jak się tam dostać, jak się przygotować i czemu się nie dziwić na miejscu?

CZYTAJ DALEJ

To było dokładnie 5 lat temu. W okolicach pierwszego sierpnia 2013 roku wstałam rano i postanowiłam, że na śniadanie nie zjem niczego z mięsem. Później zrobiłam to samo na obiad. Ponowiłam na kolację. Mijał dzień za dniem a ja coraz bardziej nie czułam potrzeby jedzenia mięsa. Dzisiaj mija piąta odkąd jestem wegetarianką: niejedzenia schabowego, piersi z kurczaka ani parówek na śniadanie. Chociaż babcia wciąż pyta: czy jeszcze jestem wegetarianką, odpowiedź pozostaje ta sama. I muszę przyznać: jest tylko „gorzej”.

CZYTAJ DALEJ

Stał na balkonie swojego nowego mieszkania. W jednej dłoni trzymał lampkę dobrego wina, w drugiej… Ser Królewski. Produkt nie do dostania w kraju, w którym mieszkał. Jadł go rękoma, popijał malymi łykami dobrego wina. Pozwolił sobie zastanowić się nad swoim życiem. Poczuł, że to ta chwila. Chwila, w której jedzenie najzwyklejszego polskiego sera staje się symbolem. Symbolem zwycięstwa, pewnego dowodu, że dla siebie w jakimś sensie osiągnął sukces. Sięgnął pamięcią wstecz. Nie zawsze to tak wyglądało.

CZYTAJ DALEJ

Byłam bardzo tego ciekawa. Sama nie wiedziałam, czego się spodziewać. Znajomi w Norwegii, którzy mnie otaczają powrót do Polski robią co chwilę. A ja? Jakoś mi się nie spieszyło. Czy coś mnie zaskoczyło? Jak zareagowałam na pierwsze chwile? Z jakimi wnioskami opuściłam kraj?

CZYTAJ DALEJ

Trudno się z tym nie zgodzić. Skandynawia to wyjątkowo fotogeniczna, pełna uroku kraina. Nie trzeba daleko jechać, by zobaczyć widok zapierający dech w piersiach a dzikość i bliskość natury oszałamia i zwala z nóg. Dlatego nie trudno zachłysnąć się pięknymi jej fotografiami. Skandynawia na Instagramie jest tak ujmująca, że od razu bez zastanowienia klikniesz przycisk „follow”. A być może zaczniesz myśleć o przeprowadzce do jednego z jej krajów?

CZYTAJ DALEJ

Cisza. Wszechobecna cisza. Nawet w pobliżu przedszkoli, nawet, gdy przechodzisz przez „ruchliwą ulicę”. Gdzie się nie obejrzysz, widzisz piękną naturę i słyszysz… nic nie słyszysz. Drzewa szumią, strumyki płyną, czasami przejedzie samochód w ilości jednego. Zapytana ostatnio: czym się martwię? – odrzekłam zdziwiona swoją własną pewnością w głosie: niczym, a czym mam się martwić? Przecież wreszcie mam święty spokój.
CZYTAJ DALEJ